Nowoczesna szkoła w nowoczesnym świecie- projekt Erasmus+ w naszej szkole
17 stycznia 2020 roku w naszej szkole odbyła się szkoleniowa Rada Pedagogiczna, prowadzona przez p. Jolantę Ratyńską i p. Barbarę Janic z pisania projektu Erasmus+. Po tym spotkaniu grupa nauczycieli zgłosiła chęć udziału w akcji KA101 - mobilność szkolnej kadry edukacyjnej.
1 czerwca 2022 roku odbył się w naszej szkole oprócz Dnia Dziecka, Dzień Języków. Wszystko w ramach projektu Erasmus+, finansowanego przez Unię Europejską. Każda klasa losowała kraj i wykonywała zadania dotyczące swojego państwa. Uczniowie wykonywali plakaty z podstawowymi informacjami, zabytkami i ciekawymi miejscami, przygotowywali potrawę charakterystyczną dla danego kraju, taniec lub piosenkę, a także prezentowali stroje narodowe. Uczniowie naprawdę pięknie się przygotowali, wykazali się niesamowitą kreatywnością i talentem.
Szkolenia z robotyki i z kodowania w Turcji
W ramach naszego projektu Erasmus+ " Nowoczesna szkoła w nowoczesnym świecie" podjęliśmy współpracę ze szkołą z Turcji, Malty i Francji. Udział w nim jest szansą nie tylko na podniesienie kwalifikacji nauczycieli i doskonalenie umiejętności, ale również na podniesienie jakości pracy szkoły, jako placówki oświatowej oraz nadanie jej europejskiego wymiaru.
23 czerwca 2022 r. odbyło się spotkanie w szkole z nauczycielami wyjeżdżającymi na job- shadowing do Turcji. Podczas spotkania został szczegółowo omówiony harmonogram wyjazdu i program wizyty w Turcji. Przed spotkaniem zorganizowano również przygotowanie kulturowe i językowe.
26 czerwca 2022 r., w niedzielę o 7.00 rano wyjechaliśmy busem do Berlina na lotnisko. 5 nauczycieli w składzie: p. Anna Czekaj-Biernat (dyrektor szkoły), p. Elżbieta Łuksza (wicedyrektor szkoły), p. Iwona Waniec -Frydrych (n-l języka niemieckiego i angielskiego, koordynator projektu), p. Aleksandra Mydłowska (edukacja wczesnoszkolna), p. Paweł Barabola (informatyka) wzięło udział wzięło udział w mobilności do Turcji w ramach projektu Erasmus+ akcja KA1 - job shadowing.
Po drodze czekała nas jeszcze przesiadka na drugi samolot w Stambule. Późnym wieczorem szczęśliwie dotarliśmy do miasta Konya, w którym przez pięć kolejnych dni mieliśmy obserwować pracę w szkołach, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania nowych technologii. Mieliśmy też poznać liczne praktyki edukacyjne stosowane w tym kraju, innowacyjne metody, techniki i formy pracy z uczniami i poszerzyć znajomość technologii ICT.
Pierwszy dzień naszego pobytu rozpoczęliśmy od wzięcia udziału w spotkaniu dyrektorów szkół z miasta Konya, którzy byli zainteresowani realizacją projektów Erasmus+. Na tym spotkaniu prowadzący p. Salih Uz przedstawił naszą delegację i powiedział, jaki jest cel naszej wizty. Po prelekcji dot. korzyści płynących z tego typu projektów i pytaniach uczestników spotkania, zrobiliśmy zdjęcia pamiątkowe.
Po spotkaniu z dyrektorami szkół z miasta Konya, udaliśmy się do szkoły podstawowej Izzet Bezirci Ilkokulu, która była naszą organizacją przyjmującą. Już przy wejściu do szkoły widać było wielkie tablice informujące o zrealizowanych już projektach Erasmus+. Wiedzieliśmy, że na pewno dużo dowiemy na ten temat od naszych tureckich partnerów i skorzystamy z ich doświadczenia. Najpierw zwiedziliśmy szkołę i obejrzeliśmy sale lekcyjne. Następnie w pokoju nauczycielskim spotkaliśmy się z nauczycielami i panią wicedyrektor. Przy tureckiej herbatce odbyły się rozmowy dotyczące realizacji naszego programu i harmonogramu naszego pięciodniowego pobytu . Następnie udaliśmy się na warsztaty do nowoczesnej pracowni, w której odbywają się zajęcia z kodowania, programowania i robotyki.
Szkoła Izzet Bezirci Ilkokulu pod kątem robotyki jest bardzo znaną szkołą i odniosła wielki sukces nie tylko w mieście Konya, ale też w Turcji i na całym świecie. Szkoła ta jest mistrzem Turcji w ogólnym konkursie robotyki w 2019 roku. Stanęła również na podium zajmując trzecie miejsce w ogólnoświatowym konursie WER – World Educational Robot Contest 2019 , który odbył się w Szanghaju w Chinach. W konkursie tym wzięło udział 50000 szkół z całego świata.
Cieszymy się ogromnie, że mieliśmy okazję zobaczyć stół z makietą i robotami, które przyczyniły się do tego sukcesu. Po obejrzeniu pracowni, przeszliśmy do zajęć z kodowania i robotyki. Na rozgrzewkę dostaliśmy karty pracy z kodowania, które wykorzystywane są na zajęciach z uczniami. Rozwiązując je bardzo dobrze się bawiliśmy. W naszej szkole już od dawna były wykorzystywane tego typu zadania. Była to więc doskonała okazja do wymiany doświadczeń i materiałów.
Druga część naszych poniedziałkowych warsztatów z robotyki i kodowania była związana z wykorzystaniem robotów Bee-Bot (roboty-pszczoły).
Roboty edukacyjne, nazywane w podstawie programowej również pojazdami samojezdnymi, to doskonałe narzędzie do wprowadzenia podstaw programowania wśród najmłodszych uczniów. Są proste w obsłudze, angażują kilka zmysłów dziecka równocześnie: dotyk, wzrok i słuch. Roboty mogą być wykorzystywane podczas zajęć lekcyjnych z różnych przedmiotów.
Podczas warsztatów dowiedzieliśmy się, że Bee-Boty rozwijają u uczniów planowanie działań, logiczne myślenie, zaangażowanie i skupienie uwagi, wyobraźnię i kreatywne myślenie, naukę prostych języków programowania. oraz współpracę w grupie. Robot jest idealny do nauki kierunków i doskonalenia logicznego myślenia u dzieci. Światłem i dźwiękiem informuje początek i koniec ruchu. Porusza się po podłodze/ stole zgodnie z wcześniej zaprogramowaną trasą.
Uczniowie samodzielnie tworząc kody ustalają drogę, którą ma pokonać Bee-Bot, aby dojść do określonego miejsca . W ten sposób można je wykorzystać do utrwalania np. liter, liczb, figur, nazw, nazw krajów europejskich, czy słówek z języka obcego itp. Dzieci mogą nawet doskonalić naukę czytania poprzez kodowanie trasy robota tak, aby zebrał wszystkie potrzebne litery do ułożenia wyrazu.
Wcielając się w rolę uczniów mieliśmy okazję sami przetestować te roboty do wykonania wielu ćwiczeń i mieć frajdę z samodzielnego programowania pszczółek. Teraz już wiemy, że nauka z Bee-botem to świetna zabawa! Na pewno zdobytą wiedzę wykorzystamy z naszymi szkolnymi robotami.
We wtorek ponownie stawiliśmy się w szkole podstawowej Izzet Bezirci Ilkokulu na warsztatach z programowania. Tym razem zajęcia odbywały się z uczniami. Na warsztatach poznaliśmy możliwości wykorzystania takich programów i platform, jak Scratch( edukacyjny język obiektowy, stworzony do nauki programowania dla najmłodszych.), Krypton (zestawy do budowy robotów edukacyjnych, łączące klocki o różnych kolorach i kształtach z zaawansowaną elektroniką.), Ardunio (platforma programistyczna dla systemów wbudowanych) i LEGO WeDo ( program do nauki kodowania dla dzieci, który pozwala przyswajać wiedzę w dostosowanym do najmłodszych środowisku).
To były naprawdę bardzo ciekawe zajęcia. Dzieci wcieliły się w rolę nauczycieli, a my mogliśmy przyswoić tajniki tych ciekawych programów. Na pewno zdobytą wiedzę i doświadczenie wykorzystamy w przyszłości. We wtorek, po warsztatach mieliśmy też spotkanie z dyrektorem szkoły Izzet Bezirci Ilkokulu.
W miłej atmosferze rozmawialiśmy na temat projektów Erasmus +, których szkoła turecka już kilka zrealizowała i jest w trakcie realizacji. Niewykluczone, że w przyszłości i my nawiążemy dalszą współpracę.
We wtorek odwiedziliśmy również szkołę średnią Mehmet-Hanife Yapici Anadolu Lisesi. Przy wejściu przywitali nas nauczyciele wraz z dyrektorem szkoły. Najpierw odbyło się spotkanie w gabinecie dyrektora, gdzie kontynuowaliśmy rozmowy dotyczące realizacji projektów Erasmus+. Dyrektor oraz nauczyciel języka angielskiego dzielili się swoim doświadczeniem. Następnie zostaliśmy oprowadzeni po szkole. Dłużej zatrzymaliśmy się w pracowni informatycznej, w której również odbywają się zajęcia z programowania i robotyki.
Po południu mieliśmy okazję zwiedzić starszą część miasta Konya. Konya to najstarsze duchowe centrum, a także najbardziej konserwatywne miasto w Turcji, którego mieszkańcy słyną ze swojej religijności. Konya jest ważnym ośrodkiem kultu religijnego do którego przybywają liczne pielgrzymki. Głównym powodem większości wycieczek jest Muzeum Mevlany, które mieliśmy okazję zobaczyć. Wewnątrz znajduje się grób Mevlany, który był muzułmańskim poetą i mistykiem a także jednym z wielkich duchowych myślicieli i nauczycieli, oraz założycielem Zakonu Wirujących Derwiszy. Cechą charakterystyczną obrzędowości mewlewitów, jest ich niepowtarzalny, boski taniec. Ceremonię rozpoczyna recytacja Koranu a potem zaczynają wirować derwisze. Poprzez prawą rękę wzniesioną ku górze, spływają z niebios błogosławieństwa. Lewa ręka, skierowana w dół, rozdziela ludziom otrzymane łaski. W zbiorach muzeum znajdują się także groby pozostałych członków bractwa a także liczne relikwie, korany, manuskrypty, dywany czy instrumenty muzyczne. Najważniejszą relikwią jest z włosem z brody Mahometa przechowywany w szkatule i starannie strzeżony. Spacer po Starym Mieści i wizyta w muzeum bardzo nam przybliżyły historię i kulturę turecką.
We środę także odwiedziliśmy ogromne Centrum Nauki. Nie sposób było wszystko zobaczyć ze względu na to, że byliśmy ograniczeni czasowo. Zwiedziliśmy m.in. dział dot, wszechświata, środowiska naturalnego i oczywiści robotyki i programowania.
Kolejnym punktem trzeciego dnia naszego pobytu w Turcji była wizyta w prywatnej szkole podstawowej Anadolu Gelisim Okullari. Nie mogliśmy wyjść z podziwu już przy wejściu do budynku. Do budynku prowadziła czerwona wycieraczka niczym czerwony dywan. Przy drzwiach czekała na nas już delegazja z dyrektorów prowadzących szkołę i nauczycieli. Piękne dekoracje, przestrzeń i wyposażenie sal lekcyjnych zapierały dech w piersiach. Szkoła posiada nie tylko basen kryty, piękne pracownie plastyczne, techniczne, halę sportową, ogród warzywny na zewnątrz, ale również sale do spędzania czasu wolnego wraz ze ścianą spinaczkową. Dla nauczycieli, a raczej nauczycielek szkoła ma nawet zakład fryzjerski, gdzie nauczycielki dwa razy w tygodniu mogą skorzystać z usług fryzjerskich.
Dłużej zatrzymaliśmy się w pracowni informatycznej, w której również dzieci uczą się programowania i robotyki.
We czwartek nasza organizacja przyjmująca zorganizowała nam wycieczkę do Kapadocji. Kapadocja, to kraina historyczna w środkowej Turcji, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących „księżycowy” krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach.
W ostatnim dniu naszego pobytu w Turcji mieliśmy zaszczyt wziąć udział w spotkaniu z samym Wojewódzkim Gubernatorem Edukacji Narodowej, p. Sami SAĞDIÇ. Pan Gubernator przybliżył nam system edukacji w Turcji, opowiedział o szkolnictwie na terenie miasta Konya, jego problemach i sukcesach. Podzielił się swoim doświadczeniem w realizacji projektów Erasmus+, szczególnie projektów dotyczących partnerstw strategicznych, czyli akcji Ka 201. Opowiedział nam również o swojej ostatniej, czerwcowej wizycie w Polsce, pokazał nam zdjęcia i filmiki. Rozmawialiśmy także na temat realizacji zajęć z robotyki i programowania, a Pan Gubernator pochwalił się sukcesami swoich uczniów na tej płaszczyźnie.
Spotkanie przebiegło w bardzo miłej i życzliwej atmosferze. Na koniec p. dyrektor i wicedyrektor otrzymały pamiątki z rąk Gubernatora. My również odwdzięczyliśmy się drobnym prezentem.
Już na sam koniec naszego pięciodniowego pobytu w Turcji odwiedziliśmy jeszcze jedno miejsce, gdzie można nauczyć się programowania. To małe centrum, znajdujące się przy wyższej szkole jest miejscem ogólnodostępnym. Programowania mogą się tu uczyć dzieci, studenci, a nawet rodzice. Sale są wyposażone w niezbędny sprzęt do programowania i robotyki.
Na zakończenie naszej wizyty w Turcji, otrzymaliśmy certyfikaty od instytucji przyjmującej za udział w job-shadowing w ramach naszego projektu Erasmus+ akacja KA1.
Więcej szczegółów dotyczących wyjazdu do Turcji można zobaczyć na facebooku. Zapraszamy https://www.facebook.com/Nowoczesna-szko%C5%82a-w-nowoczesnym-%C5%9Bwiecie-projekt-Erasmus-110887781638731
Kurs językowy na Malcie
W drugiej połowie lipca rozpoczęły się przygotowania do wyjazdu na Maltę, na kurs języka angielskiego. W kursie wzięło udział 5 nauczycili: p. Iwona Waniec-Frydrych (nauczyciel języka angielskiego i niemieckiego), p. Elżbieta Łuksza (pedagog szkolny i wicedyrektor szkoły), p. Aleksandra Mydłowska (nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej), p. Dominika Morman-Tekiel (katechetka) i p. Marzena Jąder (nauczyciel wspomagający).
Przed wyjazdem na kurs na pocztę nauczycielek został wysłany przez szkołę językową test sprawdzający poziom języka angielskiego. Test sprawdzał rozumienie tekstu czytanego, znajomość gramatyki i słownictwa. Uczestniczki projektu musiały również wypowiedzieć się pisemnie na podany temat i odpowiedzieć na pytania. Po wypełnieniu testu szkoła językowa na Malcie przypisała nauczycielki do poszczególnych grup, zgodnie z poziomem zaawansowania językowego.
1 sierpnia 2022r. rozpoczęłyśmy naukę języka angielskiego w St. Julians na Malcie. Kurs trwał dwa tygodnie od poniedziałku do piątku w wymiarze 20 godzin w tygodniu. Zajęcia odbywały się od godziny 13.00 do 17.00 w grupach międzynarodowych dobranych odpowiednio do wyniku testu poziomującego.
W trakcie kursu nauczycielki rozwijały umiejętność mówienia, czytania, pisania i słuchania. Utrwaliły zagadnienia gramatyczne i rozszerzyły słownictwo z tematów: rodzina, zwierzęta, nowe technologie, zakupy, wydarzenia, podróże, transport, ochrona zwierząt, biznes, choroby i zdrowy tryb życia, kryzys gospodarczy, jedzenie i inne.
Zajęcia były intensywne i prowadzone na wysokim poziomie. Prowadzący wykorzystywali różne metody i formy aktywizujące: praca w parach, grupach, odgrywanie scenek, dialogów, nauka przez zabawę.
Szkoła wymagała od studentów dużej systematyczności w nauce. Prawie codziennie były zadawane zadania domowe, a w każdy piątek był przeprowadzony test, który sprawdzał poziom opanowania materiału z całego tygodnia.
W czasie wolnym szkoła językowa MALTALINGUA organizowała zajęcia dodatkowe i wycieczki fakultatywne z przewodnikiem anglojęzycznym. Była to doskonała okazja do zwiedzenia wyspy, poznania kultury, tradycji i religii, a także życia codziennego społeczności lokalnej.
Podczas wycieczek poszerzyłyśmy wiedzę na temat byłej kolonii brytyjskiej, o której wcześniej miałyśmy niewiele informacji. Religia na Malcie odgrywa bardzo dużą rolę. Ponad 97% mieszkańców, to katolicy. Z dwutygodniowego pobytu na Malcie skorzystała p. Dominiki Morman-Tekiel, katechetka. Nie tylko poprawiła swój poziom języka angielskiego, ale również mogła zobaczyć miejsca kultu religijnego. Z pozostałymi uczestniczkami wyjazdu zwiedziła kościoły, klasztory, katedrę i miejsca wizyt papieży. Widziała Zatokę św. Pawła i poznała szczegóły jego ewangelizacji na wyspie. Poznała znaczenie symboli religijnych, m.in. krzyża maltańskiego. Uczestniczyła we Mszy św. w języku angielskim, fotografowała znaczące miejsca życia religijnego. Poznała także legendy z uzdrowieniami na wyspie.
Dwutygodniowy kurs języka angielskiego minął bardzo szybko. To były intensywne dwa tygodnie pod kątem nauki. Za ciężka pracę otrzymałyśmy certyfikaty ukończenia kursu.Kurs języka angielskiego skończył się, ale nasza przygoda z językiem angielskim będzie nadal trwać.
Nowoczesna szkoła w nowoczesnym świecie- projekt Erasmus+ - wyjazd do Portugalii na job shadowing
Trzecim etapem realizacji projektu Erasmus+, pt.: „Nowoczesna szkoła w nowoczesnym świecie”, było szkolenie kadry kierowniczej w szkole w Portugalii, w dniach 21 - 26 listopada 2022 r. Miejscem wyjazdu było miasto Póvoa de Varzim – miejscowość w Portugalii, leżąca w dystrykcie Porto, w regionie Północ, w podregionie Grande Porto. Położone na piaszczystej równinie przybrzeżnej, otaczającej przylądek Saint-André, w połowie drogi między rzekami Minho i Douro. Zakres szkolenia dotyczył organizacji pracy szkoły w obszarze programowania i robotyki, jak również zarządzania placówką. Do Portugalii pojechałyśmy w miejsce Francji, gdyż szkoła francuska wycofała się z programu.
21 XI 2022 r. (poniedziałek)
W pierwszym dniu pobytu miało miejsce spotkanie z Panią Dominiką Wożnicką, Polką mieszkającą od 14 lat w Portugalii, reprezentującą instytucję organizującą nasz pobyt. Podczas niego ustaliliśmy wszystkie szczegóły dotyczące planu poszczególnych dni. Pani Dominika podzieliła się z nami swoimi doświadczeniami związanymi realizacją programów Erasmus+, między innymi organizacją pobytów uczniów w ramach praktyk zawodowych oraz wizytami w szkołach partnerskich w ramach job shadowing.
Następnie udaliśmy się na spotkanie z burmistrzem miasta, w czasie którego poznaliśmy system edukacji i rodzaje szkół funkcjonujących w mieście. Burmistrz opowiadał o sytuacji nauczycieli i ich problemach, o bazie dydaktycznej, bogatym zapleczu sportowym - basen olimpijski, możliwości uprawiania sportów wodnych oraz o systemie edukacji dzieci niepełnosprawnych. Zwrócił uwagę na turystyczny i morski charakter miasta z uwagi na bliskości Oceanu Atlantyckiego. Poznaliśmy historię miasta, ważne zabytki, pracę rybaków, kulturę i obyczaje mieszkańców. Całe spotkanie przebiegało w miłej i przyjaznej atmosferze. Burmistrz dobrze zna miasto i jego problemy, gdyż pełni swoją funkcję od 1996 roku.
Pod koniec dnia spacerowałyśmy pięknymi uliczkami miasta podziwiając charakterystyczną dla Portugalii zabudowę, stare kamienice ozdobione azulejos. Azulejos, to dekoracyjna płytka ceramiczna najczęściej o wymiarach 15 cm x 15 cm, pokryta warstwą błyszczącego szkliwa. Najczęściej przedstawiają geometryczne wzory, ale nie brakuje także scenek rodzajowych, historycznych, czy też z życia codziennego mieszkańców Portugalii. A wszystko w towarzystwie motywów roślinnych i odpowiedniej kolorystyki.
22 XI 2022 r. (wtorek)
We wtorek 23 XI 2022r, w wielkim deszczu, zwiedzałyśmy miasto Porto. Jest to druga co do wielkości metropolia w Portugalii, po Lizbonie. Miasto położone jest w północnej części kraju nad Oceanem Atlantyckim. Zobaczyłyśmy stację kolejową Sao Bento. Jest to jeden z najpiękniejszych dworców kolejowych w całej Portugalii. Wszystko głównie za sprawą wspaniałych paneli wykonanych z płytek azulejos zdobiących wnętrze budynku stacji. Jest ich ponad 20 000, a przedstawiają one różne sceny związane z historią i życiem w Portugalii. Widziałyśmy najważniejsze miejsce w Porto, którym jest jego historyczne centrum, czyli znajdujące się na nabrzeżu Stare Miasto w dzielnicy Ribeira. Starówka Porto umiejscowiona jest na wzgórzu Penaventosa. Najstarsze jej zabytki pochodzą ze średniowiecza, najmłodsze z XX wieku. Podziwiałyśmy piękno Starego Miasta, które zostało docenione i wpisano je na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Na nabrzeżu naszą uwagę zwrócił dwukondygnacyjny most Ponte Dom Luis I, czyli most Ludwika I. Obecnie most jest w remoncie. Mimo to mogłyśmy się przespacerować po dolnej kondygnacji. Na spacer po górnej nie pozwoliła nam pogoda (silny wiatr i deszcz). Będąc na Starym Mieście podziwiałyśmy fasady domów wyłożone pięknymi kafelkami, wąskie uliczki. Urok tego miejsca zrobił na nas duże wrażenie. Będąc w Porto miałyśmy okazję popłynąć w rejs statkiem po rzece Duero. Zobaczyłyśmy mosty łączące oba brzegi miasta i podziwiałyśmy zabudowę starego miasta od strony rzeki. Dużo wrażeń dostarczyła nam wizyta w COMUR, sklepie firmowym wytwórni sardynek „Fabrica de Conservas da Murtosa” , w której zobaczyłyśmy niezliczone ilości konserw z sardynkami w pięknych, kolorowych i oryginalnych opakowaniach. Na koniec dnia odwiedziłyśmy wytwórnię słynnego wina Porto – winiarnię Calem. Powrót w strugach deszczu oraz w ogromnym korku nie miał negatywnego wpływu na nasze wrażenia z wizyty w Porto. Jesteśmy zauroczone miastem, jego zabytkami, historią, pięknymi uliczkami i placami.
23 XI 2022 (środa)
W trzecim dniu pobytu odbyło się spotkanie z dyrekcją i nauczycielami szkoły „Escola Secundaria de Rocha Peixoto” w Póvoa de Varzim. Jest to bardzo duża szkoła, licząca ok 1600 uczniów. Uczniowie uczą się tu od 7 do 12 klasy. Szkoła należy do jednych z najlepiej wyposażonych w Portugalii. Posiada bogate zaplecze sportowe (boiska, basen, sale gimnastyczne), pracownie informatyczne, pracownie do robotyki, pracownie techniczne, mechaniczne, chemiczne, biologiczne, fizyczne, itp. Realizuje wiele projektów, w tym projekt Erazmus+. Uczniowie uczestniczą w różnych konkursach, w których osiągają znaczące sukcesy. Istotną rolę odgrywa współpraca szkoły z lokalnymi przedsiębiorcami, którzy wspierają szkołę finansowo, wyposażają w sprzęty i maszyny potrzebne do nauki zawodów mechanicznych (między innymi maszyny CNC, przemysłowe drukarki 3D). Do szkoły uczęszczają również uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Uczą się w klasach ogólnodostępnych. Część zajęć odbywają z całą klasą, część indywidualnie z nauczycielami poszczególnych przedmiotów.
Szkoła posiada bogate zaplecze dla kadry pedagogicznej, tj.: kilka sal do konsultacji i spotkań z uczniami i rodzicami, pomieszczenia, w których nauczyciele mogą przygotować się do zajęć, pokój nauczycielski.
Podczas rozmowy i zwiedzania szkoły zapoznane zostałyśmy z systemem edukacyjnym obowiązującym w Portugalii. Zobaczyłyśmy różne sale lekcyjne, wyposażenie poszczególnych pracowni, rozmawiałyśmy z uczniami. Na koniec wpisałyśmy się do księgi pamiątkowej i przekazałyśmy upominki w postaci książek o naszej Gminie i miejscowości Siekierczyn oraz maskotki.
24 XI 2022 r. (czwartek)
Czwarty dzień rozpoczęłyśmy od wizyty w szkole „Escola Secundaria de Rocha Peixoto” w Póvoa de Varzim. Uczestniczyłyśmy w lekcjach informatyki oraz w zajęciach z robotyki. W tym tygodniu szkoła realizowała projekt informatyczny. Oglądałyśmy zajęcia, w których uczniowie klas starszych uczyli uczniów z klas młodszych.
W tym dniu pojechałyśmy również na wycieczkę do miasta Braga, które jest jednym z najstarszych miast w Portugalii o ponad 2000-letniej historii oraz jednym z najstarszych miast chrześcijańskich na świecie. Po drodze zwiedziłyśmy miasto Guimaraes – siedzibę pierwszego króla Portugalii. Podziwiałyśmy XV wieczny pałac, sale z pięknymi meblami, arrasami i ceramiką. Niestety tam również bardzo padało. Na szczęście w Bradze pogoda była bardziej łaskawa. Deszcz przestał padać i mogłyśmy podziwiać zabytki, przechadzać się uliczkami oraz oglądać piękny ogród Świętej Barbary i Plac Republiki już bez parasolki. Zobaczyłyśmy Katedrę w Bradze pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, która stanowi główny i najważniejszy ośrodek katolicyzmu w Portugalii - głównie dlatego, że mieści się tu archidiecezja tego państwa. Powstała w 1070 roku i wybudowana została w stylu romańskim, który na przestrzeni wieków został wzbogacony o elementy gotyckie, barokowe i mauretańskie. Miasto Braga zamieszkuje wielu studentów, gdyż mieszczą się tam znane wyższe uczelnie, między innymi Uniwersytet Minho, którego budynek zobaczyłyśmy. Na koniec dnia zrobiłyśmy pamiątkowe zakupy i późnym wieczorem wróciłyśmy do Póvoa de Varzim.
Wizyta w Guimaraes oraz w Bradze pozwoliła nam poznać bogatą historię Portugalii – powstanie państwa, religię i kulturę.
25 XI 2022 r. (piątek)
W piątek, 25 listopada, udałyśmy się ponownie do szkoły „Escola Secundaria de Rocha Peixoto”. W czasie rozmowy z dyrekcją placówki poznałyśmy dogłębnie system edukacji portugalskiej, począwszy od przedszkola do studiów na uniwersytetach. Cały system dzieli się na edukację przedszkolną (od trzeciego roku życia do rozpoczęcia edukacji w szkole podstawowej), szkołę podstawową (od szóstego do piętnastego roku życia) i ponadpodstawową (średnią II stopnia) (od piętnastego do osiemnastego roku życia). Kształcenie w szkole podstawowej jest powszechne, obowiązkowe, bezpłatne i trwa dziewięć lat. Jest podzielone na trzy cykle; każdy z nich powinien uzupełniać poprzedni i stanowić kontynuację dotychczasowej nauki:
- pierwszy cykl odpowiada pierwszym czterem latom nauki szkolnej (klasa pierwsza do czwartej).
- drugi cykl, klasa piąta i szósta,
- trzeci cykl trwa trzy lata i odpowiada edukacji na poziomie szkoły średniej I stopnia (klasa siódma do dziewiątej).
Zasady tworzenia programów i organizacji nauczania mają na celu zapewnienie wszystkim dzieciom i młodzieży wspólnego ogólnego wykształcenia podstawowego poprzez zdobycie wiedzy i umiejętności, które dają podstawę do kontynuowania nauki.
Kształcenie średnie II stopnia trwa trzy lata i odpowiada klasom 10, 11 i 12 szkoły średniej II stopnia, w podziale na różne ścieżki kształcenia. Niektóre z nich prowadzą na studia wyższe, inne do uzyskania podwójnego dyplomu (ogólnego i zawodowego), ścieżki te łączą kształcenie ogólne, techniczne i praktyki zawodowe. Możliwość przechodzenia pomiędzy różnymi ścieżkami jest zagwarantowana, podobnie jak dostęp do szkolnictwa wyższego poprzez wszystkie ścieżki kształcenia i egzaminy krajowe.
Nauczanie na poziomie policealnym jest realizowane poprzez kursy specjalizacji technologicznej, które zapewniają wysoko wykwalifikowane szkolenie techniczne prowadzące do uzyskania zawodu lub umożliwiające podjęcie studiów wyższych. Kurs trwa zazwyczaj jeden rok i jest przeznaczony dla młodych ludzi powyżej 18 roku życia, którzy ukończyli 12 lat obowiązkowej nauki szkolnej.
Szkolnictwo wyższe jest zorganizowane zgodnie z zasadami Procesu Bolońskiego i ma na celu – poprzez solidne wykształcenie naukowe, społeczne, a także wyszkolenie techniczne studentów – przygotowanie ich do życia zawodowego i społecznego, przy jednoczesnym umożliwieniu rozwoju ich zdolności do innowacji i stosowania krytycznej analizy.
Portugalskie szkolnictwo wyższe to system dualny, który obejmuje dwa systemy – uniwersytecki i politechniczny. Uniwersytety są ukierunkowane na oferowanie solidnego przygotowania naukowego, poprzez udostepnienie wszechstronnej oferty licznych jednostek dydaktycznych i badawczych, podczas gdy politechniki koncentrują się na profesjonalnie zorientowanym przygotowaniu zawodowym i zaawansowanym szkoleniu technicznym.
Ewaluacja w portugalskim systemie edukacji jest zarówno wewnętrzna i zewnętrzna. Zewnętrzna ocena dotyczy wszystkich poziomów i obejmuje: testy diagnostyczne (krajowe, nieklasyfikacyjne mające cel diagnostyczny – ocenę wiedzy i sposobu kształcenia/ uczenia się) w klasach pośrednich (2, 5 i 8) 1., 2. i 3. cyklu kształcenia podstawowego oraz krajowe egzaminy końcowe na zakończenie kształcenia w szkole podstawowej, w klasie 9. W szkolnictwie średnim II stopnnia uczniowie w profilu naukowo-humanistycznym przystępują do czterech krajowych egzaminów końcowych w ciągu dwóch ostatnich lat nauki (11. i 12. klasa). Zewnętrzna ewaluacja szkoły jest przeprowadzana przez publiczne służby nadzoru oświaty, które podają jej wyniki do wiadomości publicznej.
Organami decyzyjnymi są: Rada Szkoły i dyrektor. Rada szkoły składa się z przedstawicieli rodziców i nauczycieli, władz gminy, pracowników niepedagogicznych oraz miejscowych przedsiębiorców. Wybiera ona dyrektora szkoły. W szkole działa Stowarzyszenie Rodziców bez prawa głosu. Praca szkoły podzielona jest na dziewięć procesów: zarządzanie i ocena jakości, administracja, nauczanie i nauka, odpowiedzi edukacyjne (pomoc uczniom w rozwoju, wspomaganie nauczania, wycieczki, kluby sportowe), projektowanie i rozwijanie, zasoby ludzkie (ocena i rekrutacja nauczycieli, szkolenia), zakupy, budynki i wyposażenie. Do tych procesów szkoła zatrudnia pracowników administracji.
W szkole organizowane są rożne uroczystości, np.: Dzień Szkoły, tygodnie projektów (tydzień technologii, tydzień życzliwości, tydzień z językiem angielskim), gale sportowe i gale Erasmusowe oraz projekty gminne. Placówka posiada bogate doświadczenia związane z realizacją programów Erasmus+. Uczestniczyła w wyjazdach na praktyki uczniowskie do Polski i Bułgarii. Realizowała projekty związane ze środowiskiem, społeczeństwem, informatyką i robotyką, ekonomią oraz innowacyjnymi metodami nauczania.
Wizyty w szkole dały nam możliwość porównania systemu edukacji w Polsce i w Portugalii. Miałyśmy możliwość poznać innowacyjne metody nauczania (np.: system modułowy w klasach 10, 11 i 12), nowoczesne narzędzia ICT (pracownie mechaniczne, maszyny CNC, drukarki 3D, pracownie informatyczne, plastyczne, robotyki i programowania, fotograficzne, fizyczne, chemiczne, językowe). Uczestniczyłyśmy w zajęciach lekcyjnych z matematyki, z robotyki, informatyki, programowania oraz artystycznych. Duże wrażenie zrobiły na nas prace uczniów eksponowane na korytarzach szkolnych, ciekawe pomysły aranżacji korytarzy szkolnych i pomieszczeń.
Wiele pomysłów edukacyjnych będziemy mogły wdrażać w naszej placówce.
Nasz pobyt zakończył się uroczystą kolacją, w czasie której otrzymałyśmy certyfikaty i mogłyśmy podzielić się swoimi przeżyciami, doświadczeniami z organizatorami kursu oraz nauczycielami ze szkoły z Gdańska, które razem z nami uczestniczyły w kursie.
W sobotę rano z lotniska w Porto udałyśmy się w drogę powrotną do Polski.
Wszystkie mobilności w ramach realizacji programu ERASMUS+ „Nowoczesna szkoła w nowoczesnym świecie" były dla nas niesamowitą przygodą, rozwinęły i poszerzyły naszą wiedzę o systemach edukacji w państwach Unii Europejskiej. Wzbogaciły nasze doświadczenia w zakresie edukacji, robotyki, programowania, zarządzania placówką oraz wpłynęły na wzrost naszych kompetencji z języka angielskiego. Zachęcamy inne szkoły i nauczycieli do realizacji programów ERASMUS+.
Anna Czekaj-Biernat i Elżbieta Łuksza
